schrijft theaterteksten, proza en poëzie. In 2015 won ze Frappant, in 2017 de Poëziewedstrijd van de Universiteit Antwerpen en in 2012 én 2017 haalde ze de finale van Write Now. Haar alter ego Ambrosia is een van de literaire lichtekooien in het Poëziebordeel. Teksten werden gepubliceerd in Kluger Hans, Op Ruwe Planken en Deus ex Machina.
In 2018 verscheen haar geprezen debuutbundel Tot iemand eindelijk. Eind mei 2019 kondigde de auteur met een bijzondere literaire performance haar nieuwe bundel aan. Massastrandingen is een caleidoscopisch prozagedicht. Het is een poging om op de kieren te dansen, tussen afgrond en verwachting, tussen mens en zeezoogdier. Moya De Feyter heeft met Massastrandingen de J.C. Bloem-poëzieprijs 2021 gewonnen.
In het voorjaar van 2022 verscheen Een heel dun laagje, een poëtisch, filosofisch en persoonlijk onderzoek naar licht in al zijn vormen: als natuurlijk verschijnsel, als ritueel kompas, als tegenhanger van duisternis, als icoon van geluk, als deeltje, als golf. In honderden stukjes proza probeert Moya De Feyter het licht te naderen door er in alsmaar grotere omwegen omheen te dansen.
In 2022 mocht Moya De Feyter de PrixFintroPrijs voor Nederlandstalige literatuur in ontvangst nemen.
(2022)
(2020)
(2019)
(2018)
20 oktober 2022
Moya De Feyter heeft de PrixFintroPrijs voor Nederlandstalige Literatuur gewonnen! De vorig jaar gelanceerde prijs richt zich specifiek tot jonge kunstenaars en artiesten tussen 18 en 32 jaar en wil hun een duw in de rug geven zodat ze zich verder kunnen ontwikkelen.
5 mei 2021
Moya De Feyter mocht de J.C. Bloem-poëzieprijs 2021 in ontvangst nemen voor haar dichtbundel Massastrandingen. Volgens het juryrapport "vindt er een boeiend tweegesprek plaats tussen het lyrisch ik en een ander, mogelijk een alter ego, een innerlijke scepticus of twijfelaar…. een stem in het eigen hoofd die de ik tegenspreekt of toespreekt.”
De prijs wordt zondag 30 mei 2021 uitgereikt in Steenwijk.
Een heel dun laagje is een poëtisch, filosofisch en persoonlijk onderzoek naar licht in al zijn vormen: als natuurlijk verschijnsel, als ritueel kompas, als tegenhanger van duisternis, als icoon van geluk, als deeltje, als golf. Hier lees je een fragment.
‘Een knap boek voorbij de genres én voorbij het dominante scenario van de catastrofe.’
Poëziekrant
'Heldere teksten, in een fraai beeldende taal. Knap intiem relaas.'
‘Een heel dun laagje is een boeiende zoektocht. Het lezen waard.’
'Fascinerend en verrassend om te lezen.'
'Een poëtische en verhalende beschouwing op licht.'
NBD Biblion
'Een rijk en een enigszins ongrijpbaar boek.'
‘Moya De Feyter slaagt er altijd in om mij weer in evenwicht te brengen.’
'In dit boekje beven kleuren en komen landschappen in opstand.'
'Voor alle zoekenden is dit boek een genot en een opluchting.'
Op zaterdag 26 maart 2022 stelde Moya De Feyter Een heel dun laagje voor in het Fakkeltheater. Het werd een avond boordevol licht in allerlei vormen. Zo brachten beeldend kunstenaar Ezra Veldhuis en podiumkunstenaar Bosse Provoost een performance met gekleurd licht en toonden ze Even A Sun Disintegrates Now and Then, een kortfilm die ze maakten met Oshin Albrecht en Benjamin Cools.
'De Feyters bundel Massastrandingen legt gefragmenteerd vast hoe alles wat leeft ten onder gaat - van bloeiende sinaasappelbomen tot imposante walvissen.'
'Moya De Feyters poëzie rolt als een alles verzwelgende stroom golven op je af en overrompelt je volkomen. Laat dat alsjeblieft gebeuren, want het is noodzakelijk dat haar boodschap in je strandt.'
‘Deze poëzie stroomt en werkt hallucinerend als de zang van walvissen, dromerig, nu eens de lezer onderdompelend, dan weer meesleurend, bijna tot drenkeling makend. [...] een formidabele, gedurfde bundel.’
Juryrapport J.C. Bloem-poëzieprijs
'Gedichten waaraan je telkens weer je handen verbrandt en die je toch dwingend uitnodigen ze stevig vast te pakken.'
Poëziekrant
'De Feyter observeert en visualiseert. Vage, maar rake poëzie van een jonge en veelbelovende dichteres.'
NBD Biblion
