© Philippe Swiggers
is schrijver van romans als Suikerspin, Brandlucht en Iconen. Vlaminck is lid van de Koninklijke Academie voor Nederlandse
Taal en Letteren. Hij combineert maatschappelijk engagement met een ijzersterke pen. In toegankelijke taal omkadert burleske humor de ernst in zijn romans, columns, pamfletten en theaterteksten.
Als theaterauteur werkte Vlaminck voor gezelschappen als Olympique Dramatique, Toneelhuis en Laika. Speciaal voor Tutti Fratelli schreef hij de theaterstukken Diep in mijn hart en Ten Huwelijk.
In Tir Arthur (2023) worden we geconfronteerd met Arthur Van Hooylandt, een van de hoofdpersonages uit Suikerspin.
(2023)
(2023)
(2023)
(2022)
(2021)
(2020)
(2019)
(2019)
(2018)
(2018)
(2016)
(2016)
(2016)
(2011)
26 februari 2024
Feestelijk nieuws! Iconen van Erik Vlaminck prijkt op de shortlist van de Confituur Boekhandelsprijs 2024! Jaarlijks reikt Confituur als kleurrijk verbond van onafhankelijke boekhandels deze prijs uit aan een verrassende, vernieuwende of verfrissende aan het literaire landschap geleverd.
Iconen geeft een ontluisterende kijk op het reilen en zeilen in een Vlaams psychiatrisch centrum in 1975 en 1976. Het kan toeval zijn dat Erik Vlaminck in die periode in een Vlaams psychiatrisch centrum werkte…
Wim Oosterlinck
De Wereld Morgen
Jeroen Olyslaegers over Dikke Freddy
Sommige personages verdienen het eeuwige leven. Dikke Freddy is zo iemand: hij observeert waar het fout loopt in onze samenleving en zet zijn aangeboren gevoel voor sociale rechtvaardigheid om in bevlogen teksten. Lees hier een fragment uit Dikke Freddy forever.
In Tir Arthur worden we geconfronteerd met Arthur Van Hooylandt, een van de hoofdpersonages uit Suikerspin. Vijftien jaar later baat Arthur een schietbarak uit op de kermis en is hij nog steeds wie hij was: een egocentrische bullebak die alles en iedereen in het vizier neemt. Tot hij op een keerpunt belandt…
Iconen geeft een ontluisterende inkijk in de gang van zaken in een psychiatrisch centrum in het Vlaanderen van de jaren zeventig. De roman toont een kluwen van machtsmisbruik en van onmenselijke bejegening. Amper vijftig jaar later dreigen de vergeetputten van toen vergeten te worden. Lees hier een fragment uit Iconen.
Er staat een muur tussen wie het goed heeft en wie in armoede leeft of nauwelijks de eindjes aan elkaar kan knopen. Ten derden male is een dringende oproep van Jos Geysels en Erik Vlaminck om rekening te houden met mensen die in armoede leven. Lees hier een fragment uit dit pamflet.
In het theaterstuk boeren vechten mensen tegen een wereld die ze niet kunnen vatten. Passie voor de boerenstiel botst met klimaatzorg en de klauwen van grootkapitaal. Broederhaat en broederliefde vechten om balans. Ook die ene vrouw die er niet is, speelt een rol. Kom hier alvast in de sfeer van het platteland en lees de proloog van boeren.
In Suikerspin (2020) weet kermisexploitant Jean-Baptist Van Hooylandt de hand te leggen op Joséphine en Anastasia, een Siamese tweeling die hij tentoonstelt op Vlaamse kermissen. De sporen die deze situatie nalaat, zijn later in de lotgevallen van het nageslacht van Van Hooylandt nog altijd merkbaar. Lees hieronder de eerste hoofdstukken van Vlamincks roman.
'De brieven van Dikke Freddy zijn hilarisch, maar doen ons ook nadenken over de maatschappij. Dikke Freddy Forever is een boek waarin met veel humor en sarcasme de toestand in ons land wordt weergegeven. De brave man vergroot de vaak absurde toestanden die dagelijkse kost zijn in België, en je kan hem alleen maar gelijk geven: het draait vaak vierkant in ons land!'
Zwaar worden de brieven nergens – Dikke Freddy schrijft aanstekelijk en geestig en is bovendien niet gespeend van egoïsme, waarmee de auteur zijn personage impliciet ironiseert.
'Erik Vlaminck ontgoochelt nooit. Tir Arthur is een humoristisch, speels en goed opgebouwd tussendoortje en na Miranda van frituur Miranda een tweede, smaakvolle Suikerspin-spinoff.'
‘Geboeid volgt de lezer het relaas van Arthur: in zijn gekende (Vlaminck-) stijl, rechttoe rechtaan, zonder ook maar één moment een blad voor de mond te nemen, foeterend op alles en iedereen. De speellijst van Tir Arthur – ruim veertig opvoeringen in 2023 – laat nog eens zien hoe Erik Vlaminck met zijn teksten blijvend weet te raken.’
'Het stuk speelt zich af in een nostalgische kermissetting, die tegelijk de duistere tonen van een film noir in zich bergt. De monoloog is talig en met veel gevoel voor ironische humor geschreven.'
NBD Biblion
'Vlaminck weet als geen ander de lotgevallen van de aan lager wal geraakte kermisexploitant te beschrijven. Tir Arthur mag dan misschien een klein boekje zijn, het is beslist de moeite waard om te lezen!'
'Iconen is een echte Vlaminck, sappig, vol zwarte humor, krankzinnige personages (en dan bedoel ik niet de patiënten), wreedheid, gefnuikte goede bedoelingen, eindeloze malheur en misverstanden maar het is ook een urgent boek dat ons laat zien: het is
nooit te laat voor een aanklacht.'
'Iconen is bij het allerbeste uit Vlamincks oeuvre en het zou ons verbazen mochten er dit jaar betere boeken in het Nederlandstalig literair landschap op de markt verschijnen.'
'Met Iconen schreef Erik Vlaminck een pijnlijk verdoken aflevering van Het verhaal van Vlaanderen.'
Elvis Peeters
'Erik Vlaminck kiest in Iconen, zoals in al zijn werk, het standpunt van de onderdrukte, de zielepoot, de armoezaaier, de patiënt die geen zeggenschap heeft over zijn eigen lot. Hij is één van de weinige Vlaamse schrijvers die erin slagen om engagement en humor te combineren.'
'In zijn volksgefinetunede idioom put Erik Vlaminck uit eigen opvoederservaringen en trekt hij enkele beerputten open. De woede is geregeld van de pagina's te schrapen.'
'Vlaminck beheerst perfect die tragikomische toon, die we ook kennen van de brieven die hij namens Dikke Freddy in de media publiceert en waarin hij hoogwaardigheidsbekleders aanschrijft en een maatschappelijk of politiek probleem van raak maar ook relativerend commentaar voorziet.'
'Iconen sluit, mede door de directheid in de stijl, perfect aan bij het eerder
verschenen sociaal-geëngageerd werk van Erik Vlaminck.'
'Een roman die je bijblijft en die enorme indruk maakt.'
'Met Iconen schreef Erik Vlaminck een ijzersterk j’accuse, vol zwarte humor, ingehouden woede en doorvoeld medeleven over de staat van de psychiatrie.'
'Met zijn volkse vertelstem schetst Vlaminck een ontluisterend beeld van een psychiatrisch centrum in het Vlaanderen van de jaren 70. Wantoestanden worden toegedekt, machtsmisbruik is schering en inslag. De ontzetting neemt pagina na pagina toe.'
'Iconen is een verhaal over incompetentie, over het blinde geloof in religieuzen, over institutionele misstanden en corruptie. Vlaminck laat zien wat niet gezien mocht worden.'
'Elsschot had het kunnen bedenken. Maar bij Vlaminck is het tinten donkerder. Elsschot op z’n zwartst.'
'Vlaminck sleept de lezer mee in een rauwe werkelijkheid maar dankzij zijn mededogen en gevoel voor (zwarte) humor blijft het verhaal verrassend luchtig zonder aan de ernst van de misstanden af te doen.'
Geerdt Magiels
Artsenkrant
In Iconen triomfeert, meedogenloos en verpletterend, het cynisme. Je wordt als lezer op niveau murw gebeukt. Ik moest geregeld aan Elsschot denken. De scherpe en tegelijk nuchtere stijl, de wrange humor.'
'Met veel inlevingsvermogen, direct aansluiting zoekend bij hun leefwereld, schetst Erik Vlaminck de psychologische druk die wordt uitgeoefend op boeren die het nochtans goed menen. (...) boeren heeft alles in zich om een kleine klassieker te worden in onze theaterliteratuur.'
'Een heerlijke, meedogenloze en tegelijk diep empathische tekst.'
Argus
Zoals steeds weet Vlaminck te entertainen en te doen nadenken. De broers zijn ook levensecht neergezet, net als hun beider problemen. De auteur is een meester in het uitbenen van karakters en dat maakt ook dit verhaal weer zo sterk.’
★★★★★
André Oyen, Lang Zullen We Lezen
‘Dit stuk leest als een pakkende gevoelvolle novelle, die in al zijn pijnlijke poëzie een rauwe werkelijkheid tekent.’
NBD Biblion
'Erik Vlaminck heeft een pakkend en confronterend verhaal geschreven, dat zo uit het leven gegrepen zou kunnen zijn.'
2 juli 2019
Jarige Erik Vlaminck wordt gevierd met brieven aan Dikke Freddy
Ter gelegenheid van de verjaardag van de auteur, met als alter ego Dikke Freddy, schreven 13 vrienden en bekenden een antwoordbrief. Gebundeld in de exclusieve oplage van 1 exemplaar voor de auteur: DIKKE FREDDY KRIJGT ANTWOORD. Op uw gezondheid!
'Met Een berg mens onder witte lakens bevestigt Vlaminck zijn vakmanschap en sluit hij zich aan bij het selecte clubje van de belangrijkste schrijvers van dit taalgebied.'
★★★★
Cutting Edge
‘Ik liep dagen later nog met de personages rond. Hun beweegredenen bleven me fascineren, ik bleef hun stemmen horen, ik bleef me verbazen over de naar de keel grijpende tragiek die Vlaminck puurde uit zulke gewone levens.'
'De manier waarop hij het Vlaamse erfgoed weet te vertalen naar het geschreven woord, is ronduit perfect. Dit boek is nu al uitstervend Vlaams erfgoed.'
★★★★★
Cutting Edge
